مدرسه نویسندگی - سایت مرجع آموزش نویسندگی

پایگاه مرجع آموزش نویسندگی و تولید محتوا

آخرین اخبار

تازه‌ها

مشاهده همه

مطالب کاربر ویژه

This category can only be viewed by members. To view this category, sign up by purchasing عضویت 9 ماهه در مدرسه نویسندگی.

مشاهده همه

دانلود رایگان و آنی کتاب قدرت نوشتن | جملات قصار نویسندگی

آموزش نویسندگی

تبلیغ نویسی

کارگاه شعر

کتابخانه

shahinkalantary

🔆 من عاشق انجیر خیس‌خورده و نوشتنم!
• نویسنده •
• مسئول مدرسه نویسندگی •
• مشاور حوزۀ محتوا •
کلاس: @kelasenevisandegi
👇مطالب مهم و تماس در سایت

Instagram post 2152473470752260853_1112329347

نوشتن مثل آب خوردن آسان نیست. حتی ممکن است بدجوری توی گلوی آدم گیر کند.
شاید لحظۀ نوشتن برای کسی آسان باشد، اما گمان نکنم قبلش -لحظات پُر تنش آماده شدن برای شروع کار- راحت و بی‌دغدغه بگذرد.
یک وقت می‌بینی چند سال گذشته و تو فقط داری خودت را گرم می‌کنی برای آغاز نوشتن، و هر ایده‌ای که داشته‌ای سرد شده و از دهن افتاده.
اما چه باید کرد؟ کار؛ حتی از سر ناامیدی و ملال.
حتی ذره‌ای کار «بد» هم حال آدم را «خوب» می‌کند. داشتم کتاب قلب عریان (دفتر خاطرات شارل بودلر) شاعر نامدار فرانسوی را ورق می‌زدم به این جمله رسیدم: باید کار کرد، اگر نگوییم از سر علاقه، دست‌کم از سر ناامیدی، زیرا از هر جهت که نگاه کنیم، کار کردن از وقت تلف کردن کمتر ملال‌آور است. و در جای دیگری از کتاب خواندم: پیش از هر چیزی باید برای خودمان انسانی بزرگ و مقدس باشیم. و شاید این یکی هم با کار. پی‌نوشت: عکس بعد از ضبط قسمت اول سری جدید رادیو نویسندگی برداشته شده است.

Instagram post 2150904399559133992_1112329347

همین امروز، تو فقط همین امروز رو داری، امروز نقدترین دارایی توئه.⠀
کثیف‌ترین و ناامیدکننده‌ترین حرف دنیا اینه: امروز که گذشت، بذارش واسه فردا.⠀
فردا همین امروزه!⠀
تا وقتی رُس امروز رو نکشیدی نباید بری سراغ پتو و بالش.⠀
مثل دومینو می‌مونه، یک روز بد، دومینووار میتونه روزای بعدی تو رو مثل خودش کنه و برعکس، یه روز خوب هم میتونه تاثیری مثبت و دائمی رو روزای آیندۀ تو بذاره.⠀
⠀
خوب و بد بودن روزا بیشتر از اینکه که به اتفاقات و حوادث خارج از کنترل اون روز ربط داشته باشه، به نگرش و عادت‌های تو ربط داره.⠀
اگه مدام این عادت رو تو خودت پرورش دادی که خیلی از کارا رو به فردا و فرداها موکول کنی، یعنی عملاً یاد گرفتی کلی زندگی خودت رو به بعد از مرگ موکول کنی!⠀
اگه نتونی به همین امروزی که نقداً دستته شکل بدی و چیزی ازش بیرون بکشی، فردا هم نمیتونی کاری کنی، چون تو مدل ذهنیت خرابه.⠀
⠀
اصلاً هر ۲۴ ساعت شبانه‌روز، یه نمونۀ کوچیک از تمام عمر آدمیزاده.⠀
شروع داره، پایان داره، طلوع داره، غروب داره، و از همه مهم‎تر:⠀
فقط یکباره، و دیگه هرگز تکرار نمیشه.⠀
حالا با این نگاه چطوری دلت میاد یک روز از زندگیتو به هیچ و و پوچ هدر بدی؟ مگه جز اینکه که عمر کوتاه ما همین روزهای کوتاهه که مثل برق و باد میگذرن.⠀
ساعت ۶ بعد از ظهر شده، دیگه فکر می‌کنی روز تمومه و نمیشه کار مهمی کرد؟⠀
این مثل اینه که یکی سر چهل سالگی بگه، دیگه از من گذشته و نمیتونم هیچ کار مهمی بکنم، از اینجا به بعد باید وقتمو تلف کنم تا مرگ برسه.⠀
درسته، آدم عاقل هرگز اینجوری فکر نمی‌کنه.⠀
اما ما با روزامون دقیقاً یه همچین برخوردی داریم.⠀
⠀
بنابراین اگه حتی هشت نه شب هم شده، دیگه نگو: امروز که گذشت. بیدار بمون، خودتو شکنجه کن، ولی نخواب، بمون و یه معنایی از همین روزی که توش هستی بیرون بکش، سرتو نکن تو موبایل و تلویزیون تا زمان بگذره و بخوابی. دل خوش نکن به اینکه فردا هم روز خداست، فردایی که تو میگی روز شیطونه! فردایی که بازم قراره زیر پنجه‌های هیولای روزمرگی له بشی.⠀
⠀
حتی اگه ساعت ۱۲ شب شده و خسته و بی‌حوصله و افسرده و داغونی.⠀
پاشو یه آب به سروصورتت بزن. یک لبخند احمقانه رو لبت بیار و:⠀
چند کلمه بنویس و نقاط ضعف و قوت روزت رو تحلیل کن.⠀
یه کتاب الهام‌بخش بخون. یه نکته ازش بردار تا زودتر عملی کنی.⠀
یه پیام کاری بده، از یه کسی یه چیز خوب درخواست کن. به دیگران بگو چه کمکی می‌تونی بهشون بکنی.⠀
یه ذره از کاری که مدت زیادی عقب انداختی انجام بده و بذار دوباره رو غلتک بیفته.⠀
بدون اینکه کاری انجام بدی؛ الکی به امید فردا نخواب.

Instagram post 2149998141133455677_1112329347

باید با بولدوزِ کار و جنون از رو هیولای روزمرگی رد شد! بله، کار مجنون‌وار:⠀
⠀
باید گوشیتو بندازی کنار و بری کار کنی، انقدر گرم کارت باشی که نفهمی موبایل داری…⠀
⠀
باید حالت از تلف شدن عمرت توی استوری اینستاگرام و چت کردنای ابلهانه بهم بخوره…⠀
⠀
وقتی بقیه مشغول ور ور کردن و زدن حرفای مفت هستن، تو باید بری اتاق بغلی و کارتو انجام بدی…⠀
⠀
توی تاکسی و اتوبوس و مترو به جای اینکه هندزفری بکنی تو حلقِ گوشت! باید دفتر و قلمتت رو درآری و استراتژی کاراتو بچینی…⠀
⠀
باید هر جا حرف از این سریالای جدید شد، تو از ماجرا بی‌اطلاع باشی، آدمی که سرگرم کارشه، کی فرصت می‌کنه خدا قسمت سریال نگا کنه؟⠀
⠀
شهوت و حسرت و عقدۀ تفریح و سفر و این بازیا یعنی اینکه میخوای از کارت فرار کنی…⠀
⠀
حرفای مسخره‌ای مثل کمالگرایی و … برای تو نون و آب نمیشه…⠀
⠀
تو نمی‌تونی بدون انجام دادن کار، چیزی یاد بگیری، نباید به بهانۀ یادگیری دست از عمل کردن برداری…⠀
⠀
اگه نصف شب، بعد از کلی کلافگی و خستگی چوب کبریت لای پلکت نمی‌ذاری تا چشمت باز بمونه و وبلاگت رو به روز کنی، ول معطلی.⠀
⠀
روزی سه ساعت چیه، اگه روزی شش ساعت تمرین نمی‌کنی، یعنی زندگیت تو مسیر بدیه، یعنی گرفتار دور کامل لجن شدی. یعنی داری بیست و چهار ساعتی که طی شبانه‌روز داری، میریزی تو سطل آشغال.⠀
⠀
منتظر فرصت مناسب نباش. انتظار ابتذاله. انتظار دور ریختن زندگیه.⠀
⠀
اگه مریضی، بی‌پولی، افسرده‌ای، نگرانی، تنهایی، خسته‌ای، بی‌حوصله‌ای، بی‌سوادی، هر چی که هستی، نگران نباش، با وجود همین گرفتاریا شروع کن، منتظر نباش مشکلت برطرف بشه و بعد شروع کنی.⠀
⠀
اونوقت می‌بینی کار داره حالت رو خوب می‌کنه. حتی یه کارِ نیم بند و ناقص هم میتونه اوضاع تو رو کلی تغییر بده. کار رو تو باید بسازی، نه اینکه منتظر باشی یکی بیاد بهت کار بده. اگه دیدی یه نفر داشت از بیکاری مینالید، بدون منتظره. منتظر یه دست معجزه‌آساست تا از بیرون نجاتش بده. اصلاً واسه آدمی که معنی کار رو بفهمه بیکاری معنی نداره. اون میتونه برای دیگران هم کلی کار بسازه. کسی که نتونه برای خودش کار بسازه، مطمئن باش اگه کار هم بهش بدن نمیتونه خوب انجام بده.⠀
⠀
همین الان با خودت بشین و ببین معنی کار تو ذهن تو چیه. من فکر می‌کنم کار اون چیزیه که انجامش دادنش به هیچ انتظاری نیاز نداره.⠀
⠀
⠀
بخشی از یادداشت کار یا انتظار؟ مسئله این است

Instagram post 2143587024828335265_1112329347

وقتی همه دور هم جمع می‌شویم مدت‌ها بود که دنبال فرصت و جای مناسبی بودیم تا کنار هم باشیم و از نوشتن و تولید محتوا صحبت کنیم. حالا خوشحالم که این امکان فراهم شده و چهارشنبۀ همین هفته می‌توانم روی ماه شما را در این دورهمی ببینم: 💥اولین گردهمایی محتواگران | تولید محتوا، کپی رایتینگ و نویسندگی آنلاین 🔴 ضمنا حتی اگر امکان حضور در این جلسه را هم ندارید، می‌توانید برای دریافت ویدیو ثبت‌نام کنید. 📌لینک ثبت‌نام در دورهمی را استوری و هایلایت کردم. #محتواگران #تولید_محتوا #محتوا #بازاریابی_محتوا #نوشتن #نویسندگی #دیجیتال_مارکتینگ #دورهمی

Instagram post 2140218235503824228_1112329347

شیوۀ من برای نوشتن، پُر نوشتن است. کم نوشتنْ ترس نویسنده را نمی‌ریزد. قلمِ ترسو و بی‌طاقت پا به گودِ درونکاوی نمی‌گذارد. آن‌که کم می‌نویسد درِ ماجرای نوشتن را بازنکرده می‌بندد.
اما بسیار نوشتنْ نقاب و حجاب صاحبِ خامه را کنار می‌زند. نویسنده را عریان می‌کند و به بکرترین نقطه‌های ذهن و ضمیر او راه می‌برد. نوشتۀ‌ راستین حاصل چنین فرآیندی‌ست.

Instagram post 2137142004428439807_1112329347

همیشه نمی‌شود نوشتن را بیندازی آخر وقت یا لابه‌لای هزارتا کار دیگر یکی دو صفحه خط‌خطی کنی و تمام. نوشتن می‌گوید:
در سکوت و آرامش به چشم‌هایم خیره‌ شو. یا مرا انتخاب کن یا دیگران را. من به سکوت و خلوت و انرژی تو نیاز دارم.

Instagram post 2134806453087975639_1112329347

چیزهایی که یک نویسنده باید به آن‌ها حمله کند ویلیام تکری -نویسندۀ رمان کلاسیکِ بازار خودفروشی– جملۀ الهام‌بخشی دارد که من آن را بسیار دوست می‌دارم: «انسانی که می‌خواهد در زندگی موفق شود باید این پند حکیمانه را به خاطر بسپارد: حمله کردن تنها راز موفقیت است. شجاعانه حمله کنید. دنیا تسلیم شما خواهد شد. اگر زمانی دنیا شما را شکست داد، مهم نیست. جرئت کنید و دوباره امتحان کنید. شما موفق خواهید شد.» نوشتن، حمله کردن است. نویسنده قبل و حین و بعد از نوشتن، مدام حمله می‌کند: به ترس از نوشتن، کمال‌طلبی، تنبلی، ضعف و… به کلیشه‌ها، نابلدی‌ها، انسداد ذهن، حواس‌پرتی‌ها و… به دیده نشدن‌ها، خوانده نشدن‌ها، رد شدن‌ها، درجا زدن‌ها و… اگر عزم تولید محتوا و نوشتن کرده‌ایم باید شجاعانه حمله کنیم، به هر چه در درون و بیرون مانع نوشتن است. اگر هشتصد بار نوشتن را شروع کردید و باز به هر دلیلی از نوشتن دور افتادید دوباره شروع کنید، شروع مجدد نوعی حمله است. اگر ده تا کتاب نوشته‌اید و هیچ‌کدام به لعنت خدا هم نمی‌ارزد؛ بیشتر بخوانید، بیشتر تمرین کنید، بیشتر تجربه کنید، مداومت یعنی حمله کردن. اگر پریدید توی اقیانوس تولید محتوا و سیصدتا پست وبلاگی نوشتید و بعدِ یک سال، یک نفر هم محل سگ به سایت شما نگذاشت، مجنون‌وار ادامه بدهید، جنون یعنی حمله کردن. هر چیزی را که به علاقه و استعداد شما کمک می‌کند، دوباره و دوباره امتحان کنید، امتحان کردن یعنی حمله کردن. بیشتر حمله کنید. بیشتر بنویسید.
پی‌نوشت: عکس این پست کاملا تزیینی است!
توی این عکس فکر کنم سیزده سالم بود.

Instagram post 2133563353036337620_1112329347

از کتاب‌ها به کتاب‌ها رسیدن داشتن چند دانه کافی است که یک باغ بزرگ بسازید. بعدازاینکه به توصیۀ دیگران با چند کتاب خوب آشنا شدید، دیگر نیازی نیست که مکرراً به آن افراد رجوع کنید. چون متوجه می‌شوید کتاب‌های خوب بهترین معرف دیگر کتا‌‌ب‌های خوبند. هر کتابی، مستقیم و غیرمستقیم ما را به سمت کتاب‌های دیگری هدایت می‌کند، به چند دلیل: کنجکاو می‌شویم دیگر نوشته‌های نویسنده کتاب را بخوانیم. می‌خواهیم منابع نویسنده برای نوشتن کتاب را مطالعه کنیم. دنبال پیشنهادهایی که نویسنده در کتاب می‌دهد می‌رویم. موضوع کتاب برایمان دغدغه می‌شود و می‌خواهیم دیگر کتاب‌های آن حوزه را بخوانیم. و غیره. کتاب‌ها از کتاب‌ها پدید می‌آیند، پس با خواندن هر کتاب به شبکه‌ای از دیگر کتابها متصل می‌شویم. که شاید ارتباط چندانی به نقطه آغازین نداشته باشند. پس هیچ بعید نیست، پس از خواندن کتابی علمی، طی مراحلی، به شیفتۀ شعر و شاعری تبدیل شویم. سرزمین کتابها مهیج‌تر از چیزی از تصور می‌کنیم. شاهین کلانتری

Instagram post 2131899050642347544_1112329347

می‌خواهم خیالت را راحت کنم: هیچ معنایی وجود ندارد؛ نه، ته دلت خالی نشود، بگذار از معنای این حرف بگویم. درون هر یک از ما کارخانه‌ای برای معناسازی وجود دارد. به گمانم وقتی به بهترین مدیر کارخانۀ معناسازی تبدیل می‌شوی که دو مرحله از معنا و معناسازی را بگذرانی و به مرحلۀ سوم برسی. مرحلۀ اول: به دنیا می‌آیی، بدون هیچ فکری، خروارها باور کهنه و نظم ذهنی را، بی‌آنکه انتخاب کرده باشی به خوردت می‌دهند؛ حس می‌کنی بین پدیده‌های عالم و چیزها معنایی هست. اغلب مردم، خصوصاً اعضای گَله و دگم‌ها در همین مرحله می‌مانند؛ بعضی خوش و بعضی ناخوش. مرحلۀ دوم: می‌فهمی همه‌چیز بی‌معنی است. معنایی در کار نیست. هر چه هست نظمی ذهنی و بین‌الاذهانی است. در این مرحله پریشان می‌شوی، تمام باورهایت از دست می‌‌رود.
ممکن است تا آخر عمر چون مردۀ متحرک ادامه بدهی یا خودت را بکشی.
عموم افرادی که تا حدی سر در کتاب می‌کنند و چیزکی می‌فهمند در همین مرحله می‌مانند. مرحلۀ سوم: می‌فهمی از قدرت معناسازی برخورداری. می‌توانی برخی از باورهای مرحلۀ اول را این بار آگاهانه و برقصد بپذیری و به کار بگیری. انسانی که قدرت معنی‌سازی را آموخته، تلخ‌ترین و ملال‌آورترین تجربیات زندگی را نیز مصادره به مطلوب می‌کند. به گمان من اوج بلوغ و رسیدن به خرد و تجربۀ ناب زندگی در همین مرحله اتفاق می‌افتد. چرخ کارخانۀ معناسازی تو در این مرحله است که با رونق تمام می‌چرخد. پی‌نوشت: من نوشتن را فرصتی برای ساختن معنایی برای زندگی می‌دانم.

Instagram post 2130511899174337065_1112329347

پشتکار و کار و کار
در روزگار بچگی، پدرم برای اینکه دبنگ بودن و کم‌هوشیِ مرا در برابر هوش سرشار خواهرم توجیه کند، می‌گفت: «تو ماشالا پشتکار داری، نسیم فقط باهوشه. بزرگ که شدی می‌فهمی پشتکار مهم‌تر از هوشه.» خلاصه این پیش‌بینی پدر باعث شد که پشتکار بیفتد گردن من و حتی اگر نداشته باشمش هم خودم را اندکی پشتکاردار بدانم! تاچرخانم زمانی گفته بود: «من کسی را نمی‌شناسم که بدون پشتکار به جایی رسیده باشد. پشتکار دستورالعمل موفقیت است. شاید این نسخه شما را تا نوک قله نبرد، اما حتماً تا نزدیکی‌های آن می‌برد.» در رابطه با پشتکار شاید بهترین کتابی که در این سال‌ها خوانده باشم، سرسختی از آنجلا داکورث است که نویسنده به لحاظ عملی و نگارشی اگر شش‌دانگ نباشد، حتماً پنج دانگ است. حرف داکورث این است که باباجان اگر می‌خواهی به جایی برسی، هزارتا قر و فر هم که بیایی، باز هیچ راهی جز سخت‌کوشی نداری، بنشین یا سرپا بمان و کارت را بکن. زیاد هم بکن. بی‌وقفه هم بکن. باری؛ اگر نوشتن ده تا کتاب را شروع کردی و یخ هیچ‌کدام نگرفت، یازدهمین کتاب را به امید تمام کردن آن شروع کن. اگر صد تا مطلب تو سایتت نوشتی و هیچ‌کدام توی کلیدواژه‌های درست‌وحسابی گوگل رتبه نیاورد، بازهم بنویس، بازهم سئو کن. اگر هشتصد بار چیزی را درخواست کردی و نه از در راهت دادند و نه از پنجره، از دودوکش فرو شو! ما بیش از هر چیز به فقر سماجت و پیگیری و پشتکار دچاریم. باور بفرمایید این فقر است که به آن فقر منجر می‌شود! شما پشتکار دارید، یا پشتِ کارها پنهان شده‌اید؟ پی‌نوشت: رنگ‌ و شکل تصویر این مطلب را از یکی عکس‌نوشته‌های اخیر @garyvee وام گرفته‌ام.

Instagram post 2129986456213974599_1112329347

ما بیش از هر چیز دیگری به سختکوشی نیاز داریم؛ به کار زیاد، به پشتکار، به عمل‌گرایی.

Instagram post 2129259359589721609_1112329347

این موضوع کاملا بدیهی به نظر می‌رسد؛ اما تاکنون چند بار پیش آمده که به‌خاطر «نوشتن» از رفتن به یک سفر، مهمانی یا هر تفریح دیگری منصرف شده‌اید؟
پاسخ این سوال اغلب به ما نشان می‌دهد که نوشتن آن‌طور که در حرف می‌گوییم، عملا برایمان جدی نیست.
مسئله این است که اسب چموش نوشتن‌ فقط به افرادی سواری می‌دهد که از کنار اصطبل جُم نخورند!

Instagram post 2128188158691995569_1112329347

به گمانم ما شکل حقیقی و راستین خودمان را در کتاب‌های اصیل می‌یابیم. عکس از جلسۀ اخیر: @kelasenevisandegi

Instagram post 2126112245892305252_1112329347

حتماً شما هم این جمله را شنیده‌اید: شانس غالباً سراغ کسانی می‌رود که خودشان را برای آن آماده کرده‌اند.
ریچارد وایزمن که به عنوان روانشناس شانس شهرتی جهانی به‌هم‌زده می‌گوید: «تحقیقات من نشان داده، هر کسی این امکان را دارد تا حدی شانس خود را افزایش دهد. افراد بدشانس می‌توانند، خوش‌شانس شوند و افراد خوش‌شانس، خوش‌شانس‌تر.» اما چگونه می‌توانیم خودمان را در معرض شانس بیشتری قرار بدهیم؟ اولین چیزی که به نظر می‌رسد کار کردن روی مهارت‌ها، توانمندی‌ها و ساختن شبکه‌ای از دوستان موثر است. اما چیز مهم‌تری هم هست که اتفاقاً ما کم‌تر آن را به‌عنوان وسیله‌ای برای خوش‌شانس‌تر شدن می‌شناسیم. نویسندۀ دوست‌داشتنی، جو ویتالی نوشته: «افراد زیادی را می‌شناسم که زندگی‌شان با خواندن یک کتاب تغییر کرده است-چه از طریق یک جمله جدید که آن‌ها هرگز نشنیده بودند، یا یک جمله قدیمی که آن موقع آماده شنیدنش بودند و این کلمات به آن‌ها آگاهی داده و زندگی‌شان تغییر کرده است.» من خودم یکی از این افراد هستم، منتها وقتی یک کتاب زندگی‌ام را تغییر داد، تصمیم گرفتم به کتاب‌های دیگر هم این فرصت را بدهم تا تغییر بیشتری ایجاد کنند. تقریباً نود درصد بهترین افکار، روابط و دستاوردهای ارزشمند زندگی‌ام را به‌طور مستقیم و غیرمستقیم با کتاب‌ها به دست آورده‌ام.
پیدا کردن کتاب‌های خوب را به دست شانس بسپارید. فقط کافی است برنامۀ منظمی برای پرسه در کتابفروشی داشته باشید. برنامه مطالعه خودتان را با خواندن دو صفحه در روز شروع کنید، حتی ممکن است سال‌های سال با برنامۀ سهل و دست‌یافتنی دو صفحه در روز ادامه بدهید. برای خواندن روزانۀ دو صفحه کتاب هیچ بهانه‌ای نمی‌توان داشت. در بحرانی‌ترین شرایط هم به‌راحتی می‌توانید به برنامۀ کتابخوانی خودتان متعهد بمانید. حالا اگر بعضی روزها عشقتان کشید و بیش از دو صفحه خواندید، نوش جانتان. ما که بخیل نیستیم!

Instagram post 2125261533465648276_1112329347

بخشی از مهم‌ترین عضلات نوشتاری ما فقط‌ و فقط هنگامی پرورش می‌یابند که به‌سختی تمرین کنیم.
آیا شما هر روز حداقل ۳ ساعت تمرین می‌کنید؟

Instagram post 2123176417549580975_1112329347

نوشتن دشوار است، و پس از عرق ریختن‌های بسیار است که شاید بتوانیم چیزکی خلاقانه بنویسیم؛
اما رسیدن به چیزک خلاقانه(!) ارزش هر تلاشی را دارد.

Instagram post 2122474314464208972_1112329347

به خودم می‌گویم: اگر برای هر نوع برنامه‌ریزی خودت را ناتوان و بی‌میل می‌دانی؛ فقط و فقط برای یک چیز برنامه داشته باش: یادگیری. تو باید یک سند فردیِ یادگیری داشته باشی. از عملی نشدن کامل برنامۀ یادگیری نترس، بیست درصد برنامه را هم اجرا کنی، بیست می‌گیری! این مدل ذهنیِ حاصل از برنامه‌ریزی برای یادگیری است که تو را برنده می‌کند. اینکه تو برنامه‌ای برای یادگیری داری، یعنی برنامه‌ای برای تمام زندگی داری. یادگیری آگاهانه، اصلی‌ترین تمایز انسان و حیوان و تنها دلیل پیچیدگی افکار و رفتار اوست. تمام برنامه‌های ما به این خاطر نقش‌برآب می‌شوند، که به اندازۀ کافی آموزش ندیده‌ایم. پس بیش از هر چیزی باید برای آموزش دیدن برنامه‌ریزی کنیم. در برنامۀ یادگیری‌ات بنویس: می‌خواهی چه کتاب‌هایی را بخوانی؟ در چه سایت‌هایی وقت بگذرانی؟ قصد شرکت در چه دوره‌های آفلاین و آنلاینی را داری؟ چه کتاب‌هایی را می‌خواهی دوباره و چندباره بخوانی؟ مایل هستی چه چیزهایی را به دیگران یاد بدهی تا بهتر یاد بدهی؟ مصمم هستی در روز چقدر و چند نوبت را صرف یادگیری کنی؟ از چه افرادی می‌خواهی به عنوان مربی و راهنما کمک بگیری؟ چه برنامه‌ای برای یادگیری روش‌های بهتر یادگرفتن داری؟ قبل از اینکه بخواهی برای پیدا کردن شغل و پول در آوردن و هر کار دیگری برنامه‌ریزی کنی، فقط یک برنامۀ یادگیری داشته باش. برنامۀ یادگیری ما محرک و انگیزانندۀ ما برای برنامه‌ریزی درست در دیگر ابعاد زندگی است. برنامۀ یادگیری، مادر تمام برنامه‌هاست.

Instagram post 2121739793418520487_1112329347

اگر بیشتر کتاب‌های درست‌ودرمون مرتبط با نظم شخصی و افزایش عملکرد رو ببینید متوجه می‌شید که «نوشتن» بخش مهمی از توصیه‌هاشونه.
بعضی از تکنیک‌‌های نوشتاری می‌تونن کیفیت کار کردن ما رو دگرگون کنن.
بنابراین حتی اگه قصد نویسنده شدن هم ندارید، باز هم می‌تونید با بهره بردن از نوشتن، عملگرایی و بهره‌وری خودتون رو چند برابر کنید.
موضوع تمام ویدیوهای بعدی اینستاگرام من تقریبا شرح و گسترش همین موضوع خواهد بود.

بیشتر ... فالو کنید

