کمپ ایدهپزی برای افرادیست که دوست دارند با انتشار ایدههای مفید و الهامبخش دنیا را به جای بهتری تبدیل کنند. شاید انتشار مطالبمان در اینترنت آن هم به امید تغییر جهان تصوری مضحک به نظر بیاید، اما ما چنین توقعی نداریم، ما معتقدیم با کوشش برای انتشار ایدههای نو میتوانیم از خودمان فرد بهتری بسازیم، و شاید این بهترین کاری باشد که برای بهبود دنیا از دستمان برمیاید، یعنی بهتر ساختن خودمان.
معرفی کمپ ایدهپزی از زبان شاهین کلانتری:
فراخوان این کمپ بهکوتاهترین و سادهترین شکل ممکن نوشته شده تا بهراحتی در جریان کار قرار بگیرید:
کمپ ایدهپزی همانطور که از نامش پیداست کارگاهی برای پختن ایدههاست.
علاقهمندان همهی انواع نوشتن -از داستان و فیلمنامه گرفته تا شعر و مقاله- میتوانند در این کمپ شرکت کنند.
هدف از برگزاری این کمپ آن است که در روزهای پایانی ۱۴۰۲ بتوانیم همراه هم استفادهی بهینه و خلاقانه را بیاموزیم و به استقبال سال نو برویم.
در هر جلسهی کمپ در زمینهی موردعلاقهمان چند ایده خلق میکنیم. سپس یکی از ایدهها را برای اجرا انتخاب و در همانروز منتشر میکنیم.
کمپ ایدهپزی ایجاد نوعی نظم شخصی که موجب رشد خلاقیت میشود طراحی شده است.
این کمپ ۷ روزه است و از روز شنبه ۱۲ اسفند تا جمعه ۱۸ اسفند برگزار میشود.
هر جلسهی کمپ نیم ساعت است. از ساعت ۲۱ تا ۲۱:۳۰.
شما میتوانید آنلاین یا آفلاین در کمپ حضور داشته باشید. فایل ضبطشدهی هر جلسه بلافاصله پس از برگزاری آن در کانال خصوصی کمپ منتشر خواهد شد.
جلسات به صورت ویدیوی و در اسکایروم برگزار خواهد شد.
در طول کمپ میتوانید پرسشها و دغدغههایتان را با کارشناس دوره در میان بگذارید.
مدرس دوره شاهین کلانتری است.
برای شرکت در دوره فقط کافی است مبلغ ۹۹ هزار تومان به شمارهی کارت زیر واریز کنید:
۵۸۹۲۱۰۱۰۲۲۴۳۱۷۵۹
بانک سپه، به نام رحیم کلانتری
سپس رسید پرداخت را برای راهنمای دوره ارسال کنید:
6 پاسخ
سلام وقتتون بخیر.
من یک سوال داشتم. من اخیرا تلاش میکنم که افکارم رو با نوشتن سازماندهی کنم. کلی دسته یادداشتهای مختلف درست کردم. یک دسته برای مثال برای ایدههای کاره. یک دسته برای خاطرات روزمره. یک دسته برای خودشناسی و … اما حالا با حجم عظیمی از یادداشتها روبرو شدم و اون بازدهی خوب ابتدای نوشتن رو ندارم. گیج میشم، و افکارم به شدت نامرتب هستند. نمیدونم از کدوم شروع کنم و یا در صورت درگیری با یک بخش، از دیگر بخشها غافل میشم. کاملا خام.
تجربه یا توصیه و راهنماییای دارید؟
سپاسگزار.
*نمیدونستم کجا باید بپرسم. فقط دلخوش هستم که میتونم اینجا جواب مقبولی بگیرم.
طاهره نازنین سلام. وقتتون بخیر.
چه سؤال خوبی پرسیدید. دستهبندی یادداشتها کار هوشمندانه و واجبیه البته به شرطی که این دستهها اونقدر زیاد نشن که بهمون اضطراب انتخاب بدن. بهترین کاری که میتونید انجام بدید حذف کردنه. همهی دستهها رو بذارید جلوتون و فقط دوتا از اونها رو انتخاب کنید. باقی دستهها رو به یه زمان دیگه موکول کنید. مثلن دستهی خاطرات روزمره و خودشناسی. بعد از خودتون یه سؤال بپرسید: «چطوری میتونم از دل ثبت خاطرات روزمرهم به خودشناسی بیشتر برسم؟» با پرسیدن چنین سؤالی یه پل ارتباطی بین دو دستهتون ایجاد میکنید که باعث میشه ذهنتون یکپارچهتر بشه و نوشتن یادداشت براتون راحتتر بشه. امیدوارم این راهحل براتون مفید باشه.
بی صبرانه منتظر، شروع دوره جدید. ام
خوشحالیم که درخدمتتون خواهیم بود.
سلام استاد از خدمت تون یک سوال دارم،
من حین نوشتن و حتی بعد ازنوشتن یک متن، بیشترین وقت و انرژیم برای ویرایش به شکل فارسی معیار گرفته میشه.
فکر میکنم چون ترک زبان هستم، ترکی_فارسی مینویسم. شاید ترکی فکر میکنم و فارسی مینویسم و باعث کندنویسی، کلافگی و خستگیم میشه.
البته بعد این یکی دوسال روان نویسیم بهترشده و کمتر تپق میزنم.
لطفا راهنمایی بفرمایید.
درود بر شما خانم صادقی
پینشهاد ما اینه که وقتی متنی رو مینویسید، آزادانه و رها بنویسید و پیش برید. مسئله تغییر کلمات و لحن و زبان رو بسپرید به زمانی که میخواید نوشتهتون رو بازنویسی کنید.