انشانویسی و توسعه فردی

دستم را به گیسوان بلند خواهرِ عاطفه قلاب کردم و تا توان داشتم آن را کشیدم.

صدای جیغ‌های او، عاطفه و مادرش را وحشت‌زده به سمت اتاق عاطفه کشانده بود و با رنگی پریده، چهره‌ای برافروخته و نگاهی پرسشگر و پرسرزنش، تلاش در جدا کردن دست من از میان موهای فرفری خواهر عاطفه داشتند.

پس‌ازآن‌ که خواهر عاطفه را کتک مفصلی زدم، خودکار را روی کاغذ پرت کردم و به صندلی تکیه داده و رشته افکارم را دنبال کردم. داشتم در مورد اینکه «اگر کسی خوراکی خوشمزه‌تان را بخورد…» می‌نوشتم. وقتی اراده کردم این موضوع را بنویسم ذهنم مستقیم سراغ خواهر عاطفه رفت و خشمی که از او در دل داشتم رخ عیان کرد.

یک‌بار خواهر عاطفه کتاب زیستم را خط‌خطی کرد، همان روزی که به اصرار عاطفه به آنجا رفته بودم تا غیبت هفته پیش عاطفه را با حضورم در منزلشان جبران کنم. به خواهر عاطفه چیزی نگفتم، یعنی نتوانستم بگویم! ولی همیشه دلم می‌خواست حسابی از خجالتش در‌بیایم.

انشانویسی و کشف درونیات

در مقاله قبلی گفته شد چگونه انشانویسی می‌تواند زندگی یک انسان را دگرگون نماید.

در نقل‌قولی از دکتر عبدالعظیم کریمی اشاره شد: «انشاء یک نوع بازی ذهن است که هرقدر طبیعی‌تر و خودانگیخته‌تر باشد، خلاق‌تر و سیال‌تر است و لذتش از طریق خلق کنش آزاد ذهن بالا می‌رود.»

انشانویسی یک سفر سیال از درون روح و روان به بیرون و روی کاغذی است که ممکن است هیچ‌گاه، هیچ‌کسی حتی مسافر اصلی، آن را نخواند. اما در همین سفر هیجان‌انگیز می‌توان در گوشه مسیر توقفی کرد، به پشت سر نگاهی انداخت و جاده را بررسی کرد که از کدام ورودی به این جاده رسیده‌ایم و روبرو را نیز، که قصد داریم از کدام خروجی این مسیر را ترک و به جهتی دیگر ادامه راه دهیم.

انشاء‌نویسی خلق آن چیزی است که از انرژی‌های نهفته ما می‌آید و لذت آن به دلیل خود‌انگیختگی آن است.

انشانویسی یک سفر سیال در جهت یک خودانگیختگی تعمدی است تا آنچه در نهاد ما پنهان است، سر برون آورده و خود را نمایان می‌کند.

غوطه‌ور شدن در دریای مواج انشانویسی

از افراد معمولی تا نویسندگان بزرگ، به طور معمول اولین گام‌های نوشتن را در کلاس‌های انشای مدرسه برداشته‌اند. آنها بدین مطلب اذعان دارند که در نوشتن پیرامون موضوعات گوناگون، خودِ واقعی خویشتن را کشف می‌کنند؛ و گاه نوشتن را رها کرده و در وجود خود جهت شناخت نفس، غوطه‌ور می‌شوند.

با نوشتن، انسان درونیات خویش را روی کاغذ آورده و گاهی حیرت می‌کند که این مسئله در کدام لایه درونی و روحی وی پنهان گشته بود.

برای رشد و توسعه فردیت خویش، انشانویسی یکی از بهترین و مؤثرترین کارهایی‌ست که می‌توان بدان اشاره کرد.

تصور خویشتن در موقعیت‌های گوناگونی که در نوشتن با آن مواجه می‌شویم، همانند پرتاب شدن در دریای عمیقی است تا مهارت شنا کردن خود را بیازماییم. خصوصاً اگر مثل انشا دارای موضوعی باشد که خودمان آن‌ را انتخاب نکرده‌ایم. پرتاب‌شدنی که پریدن نیست و به‌وسیله اغیار فراهم‌شده است.

ما بارها و بارها در استخر شیرجه زده و شنا کرده‌ایم، اما آن شنا کجا و پرتاب شدن در دریای عمیق و مواج کجا؟

انشا، ما را در دریای مواج خویش پذیرا خواهد شد و حال نوبت منِ واقعی ماست که خویشتن و هنرش را به نمایش گذاشته و حقیقت خود را نمایان کند.

شاید ندانیم اگر واقعا بین علم و ثروت قرار به انتخاب باشد، قطعا ثروت را انتخاب خواهیم کرد و فقط برای خوشایند معلم و لبخند پر‌رضایتش انگشت روی علم می‌گذاریم، به ناچار آن‌ را انتخاب می‌کنیم، مزایای بی‌شمار آن را یکی‌یکی برمی‌شماریم و خوشحال از نمره، حقیقت وجودی خود را پنهان می‌داریم.

اما اگر قرار به انشانویسی بدون توجه به لبخند و نمره باشد، نوشتن و رها کردن قلم بر روی کاغذ پرده از اسرار نهان دل ما بر خواهد داشت و با خودمان شفاف خواهیم بود و ثروت را با هزاران دلیل انتخاب خواهیم کرد. آن زمان است که یک‌باره به خود آمده و بین آمال و آرزوها و حقیقت وجودی خود جدالی پایان‌ناپذیر خواهیم دید.

توسعه فردی

درزمینهٔ توسعه فردی، انشانویسی می‌تواند مهارت‌های انسانی ما را به رخ کشیده و نقاط ضعف و قوتمان را نشان‌مان دهد.

در انشا نوشتن ما با قرار گرفتن در موقعیت‌های مختلف، واکنش‌های خود را بررسی نموده و شخصیت واقعی خود را خواهیم شناخت.

محال می‌دانیم اگر موقعیت فراهم شود، قاتل شویم ولی در انشا، قتل‌های زنجیره‌ای از افتخارات‌مان می‌شود.

ادعا می‌کنیم اگر شرایط فراهم شود فرزند بی‌سرپرستی را به فرزندخواندگی می‌پذیریم ولی در انشانویسی آن‌قدر بی‌رحمانه ظاهر می‌شویم که گاهی چندین فرزند را بی‌سرپرست می‌کنیم.

گذشت و کنترل خشم را از مهارت‌های خویش می‌دانیم ولی زمانی که در ذهنمان با خواهر عاطفه مواجه می‌شویم، دست در میان موهای مجعد وی انداخته و انتقام خوراکی‌های خوشمزه خویش را از وی می‌ستانیم.

لیکن انشانویسی با گسترش دید ما این امکان را فراهم می‌کند تا قدری متواضع‌تر و البته دوراندیشانه‌تر به اطراف‌مان نگاه کنیم.

زین پس، هر هفته با یک موضوع توسعه فردی و رابطه آن با نوشتن و انشانویسی در خدمت شما خواهیم بود.

نوشتن و رشد فردی سهل ممتنعی است که در کنار هم خواهیم آموخت، لذت خواهیم برد و رشد خواهیم کرد.

همراهی شما، انگیزه ادامه‌دادن ماست.

نویسنده:مریم یراقی